ازمن تا من..

با اِنرژی ای کهـ چَند سالهـ دُنبآلِش میگَشتمـ رفتمـ به سویِ انرژی و بدن سآزی:))

یکمـ حِس خجآلت بین اون جمعیتـ و بعدِشـ گِرفتَن برنآمه باکمک دوستآن تونستمـ شروع کنمـ ..(صرفا نوشتن آسونهـ ولی واقعا حِس خوبی نبود)

جمع چهارتایی خوبـ بود ولی انتظار بیشتری می رفتـ اینکهـ یکی رو اعصابمـ باشهـ حالمو بد میکنه:|

مکالمهـ بامادر جان و خداحافظی از دوستان و تنهایی رفتن به سمت مسیری که نمیدونی :|یکمـ گُنگ اما شُدنی..:)

اینکهـ دقیقا 47دقیقهـ یک خیابونو قدم بزنی و حتی آخرش مشغول بشی به شمردن مورچهـ هایِ پیاده رو یکم خستهـ کنندست!

الگوی گوشیتو برداری و خودتو آماده کنی برای اینکهـ یکی از مغازه داره بیان و جسمـ قَش رفتتو بگیرنُ و باخانواده تماس بگیرن خبرازاین میده که حالتـ خیلی بد بوده:|

بیخیال ماه رمضون و روزه ی مردمـ بشی و با نگاه متعجب آقای فروشنده یه بطری آبُ سربکشی که از قش رفتن جلوگیری کنی:|

درنهایت تغییر مسیر و یه تندی کوتاه دربین مکالمه ی تلفنی با مادر جان :) سخت سلیقه بودن مادرجانها عمومیه یا فقط  شانسِ منهـ؟

اتمام خرید مادرجان و عدم دل کندن اون از بازار و فروشگاها یکم صبر بنده رو لبریز کرد در نهابت دست به دامان پدرجان شدیم که بیاد و مارو ازاین عذاب راحت کنهـ و مادرجان کماکان به گردش ادامه بده:|شانس آووردم مادرجان به خاطر دیسک کمرش استراحتیهـ:!

مهمونایِ یهویی و تنها راه حل یه غذایِ مختصر و مفید:)

بدشدن حالِ زن عموجانُ رفتن به بیمارستانُ دیدن دکتری که هیچ فرقی با بز کوهی نداشت بااون موهای وز وزیُ ریش بزیُ اون چشماش!:)))

بستنی سنتی:)))(این ینی حس خوب)

خواب تا12ظهر :|ظرف شستن:|دیدن خنده های مامانُ بابا:))___درهم ترین حسِ دنیا__:))

و الان گَشنگی:|